برلیانت بلو معمولا نمک دی سدیم با فرمول شیمیایی C37H34N2Na2O9S3 است که نمک های کلسیم و پتاسیم آن نیز رنگ خوراکی مجاز محسوب می شوند یک رنگ مصنوعی است که از میعانات ۲- فرمیل بنزن سولفونیک اسید و آنیلین متعاقب اکسیداسیون تولید می شود. این ماده می تواند با تارترازین ترکیب شود تا طیف های مختلفی از رنگ سبز را نیز ایجاد کند.
این رنگ خوراکی مانند بسیاری از افزودنی های غذایی دیگر برای ایجاد رنگ آبی یا تقویت آن در محصولات مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در آب نبات، بستنی، ژله، کنسرو نخود فرنگی، سوپ های بسته بندی، نوشیدنی ها، محصولات با طعم زغال اخته، داروهای کودکان، لبنیات، شیرینی ها یافت می شود. برلیانت بلو برای تولید صابون، شامپو ها و دهانشویه ها و بسیاری از لوازم آرایشی – بهداشتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده همچنین بطور گسترده ای به عنوان ماده ردیاب مورد استفاده قرار می گیرد زیرا به دلیل پایداری رنگ، از سایر ردیاب های رنگی بهتر عمل می کند و با توجه به سمیت پایین مشکلی برای محیط زیست ایجاد نمی کند. این ماده به دلیل اندازه بزرگ ذرات و بار یونی به راحتی جذب خاکهای اسیدی می شود البته ترکیب خاک و سرعت جریان آب نیز سطح جذب برلیانت بلو را تحت تاثیر قرار می دهد.
برلیانت بلو به دلیل خواص غیر سمی به عنوان یک رنگ بیولوژیک در آزمایشگاه های پزشکی و تحقیقات زیستی برای رنگ کردن دیواره های سلولی، باکتریها و سلولهای قارچی مورد استفاده قرار می گیرد و از رشد هیچ ارگانیسمی جلوگیری نمی کند.
مقدار مجاز مصرف این ماده برحسب نوع ماده غذایی150-300 mg است. محدوده ایمنی برلیانت بلو در مواد غذایی و داروها، روزانه mg 0.1 به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن است.